SEYFİ ÇELİKKAYA
Yozgat’ta küçük yaşlardan beri ayakkabı tamirciliği ve imalatçılığı yapan 59 yaşındaki Bekir Tansel, çırak bulamadığı için mesleğinin yok olacağını belirterek "Mesleğimizin devam edebilmesi için oda ve dernek başkanlarımızdan bu işin ehli olan insanların ellerinden tutarak yön vermeleri gerekir. Yön verilirse, destek verilirse bunun ileriye gideceğine ben inanıyorum" dedi.
Yozgat’ta ayakkabı tamircileri, çırak bulamadıkları için mesleğin kendilerinden sonra bitmesinden endişe duyuyor.
"ÇIRAK BULMAKTA GERÇEKTEN ÇOK ZORLANIYORUZ"
50 yıldır mesleğini sürdüren ayakkabı imalatçısı ve tamircisi Bekir Tansel, 1970 yılında mesleğe başladığını, 1979 yılında kendi iş yerini açtığını, mesleğini severek yaptığını söyledi. Tansel, "O günden bugüne devam ediyoruz. Bu insanlığa hizmet ediyoruz, etmeye de devam ediyoruz. 50 sene oldu. Ben mesleğimi çok seviyorum, severek de yapıyorum, yine böyle bir tercihim olsa yine mesleğimi tercih ederim. Çırak bulmakta gerçekten çok zorlanıyoruz. Sebebini ben şöyle düşünüyorum. Her şeyden önce devletimizin bu işlere el atması lazım, eğitim yoluyla yapılması lazım, çırakların artık okullardan yetişerek gelmesi lazım. O da mümkün olmuyor" dedi.
"AYAKKABI FİYATLARI YÜKSELDİĞİ İÇİN ELBETTE BİR TALEP VAR"
Gençlerin ayakkabı tamiri için gelmediklerini kaydeden Tansel, şöyle konuştu:
"Gençliğimiz çok sosyetik yaşıyorlar, anne ve babalarının durumlarına saygı duymuyorlar. Ayakkabı fiyatları yükseldiği için elbette bir talep var ama geçmişe bakıldığında öyle bir artış olmadı. Bunun sebebi de gençliğimiz artık tamirli ayakkabı giymiyorlar ama babalar fedakarlık yapıyor, tamirli ayakkabıya devam ediyorlar. Orta yaş grubu tamiri tercih ediyor ama gençler etmiyor. Sıfır ayakkabıya talep var ancak biz yaşlandık artık pek fazla yapamıyoruz. Arada bir sipariş alırsak yapıyoruz. Fiyatı bin lira ile bin 500 lira arasında değişiyor. Mesleğimizin devam edebilmesi için oda ve dernek başkanlarımızdan bu işin ehli olan insanların ellerinden tutarak yön vermeleri gerekir. Yön verilirse, destek verilirse bunun ileriye gideceğine ben inanıyorum. Çünkü bize gelen gençlik bakıyor bir ayakkabı tamircisi, bundan bir istikbal olduğunu görmüyor. Bu insanlar, bu gençlik burada istikbal olduğunu görür, içeriye girince burada bir atölye var, fabrikalaşmış insanlar bu işten ekmek yenir gözüyle görebilseler daha güzel olacağına inanıyorum. Gençliğin yöneleceğine de inanıyorum. Bizden sonraki nesil çok zor, ben bunu yapabilirim düşüncesiyle gelen insanlar olacak, bu da sanat değil."
